deze week in het VK, volgende maand in de VS, is een nieuwe set arts die romanalisaties.
Target Oorspronkelijk gepubliceerde arts die aanpassingen script van 1973-1993. BBC Books nam opnieuw de mantel op met vijf belangrijke afleveringen uit de opnieuw gelanceerde serie in 2018. Deze nieuwe set, genaamd The Target Collection, bestaat uit zeven boeken:
The Witchfinders van Joy Wilkinson, die het script ook componeerde voor deze 13e arts -aflevering; Dit is het allereerste boek met de huidige dokter
The Crimson Horror van Mark Gatiss, die het script ook voor deze 11e arts -aflevering heeft gecomponeerd
Opstanding van de Daleks (5e arts) evenals
Openbaring van de Daleks (6th Doctor), beide door Eric Saward, scenarioschrijver van de tv -versies, herdrukken van 2019 hardcovers
Pirate World door James Goss, herdrukt de hardcover 2017 op basis van het script van Douglas Adams
De tv -film van Gary Russell, een herziene versie van de roman van 1996
Dalek van Robert Shearman, gebaseerd op zijn script voor de aflevering van de 9e Physician
De heer Shearman was zo vriendelijk om de tijd te nemen om een paar van mijn zorgen over die laatste te reageren. Ik ben een langdurige arts die fan is, maar ik heb nooit een aantal van de boekversies bekeken. (Dat zal wijzigen wanneer dit wordt vrijgegeven!) Ik was geïntrigeerd door de methode dat auteurs exact hetzelfde verhaal in een ander formaat componeerden, evenals hoe het was om op die manier terug te keren naar iemands werk. (Ook was ik een beetje verbluft dat het meer dan 15 jaar geleden is sinds de “nieuwe” arts die begon uit te zenden.)
Dalek werd oorspronkelijk uitgezonden in april 2005 als de zesde aflevering van de opnieuw gelanceerde serie. De aflevering samen met Christopher Eccleston en Billie Piper samen met Billie Piper, stuurt hen naar 2012 Utah, waar een teruggetrokken miljardair buitenaardse artefacten heeft verzameld, waaronder de “Metaltron” van de titel.
Bedek kunst van Anthony Dry
Het is niet typerend om de mogelijkheid te krijgen om een goed ontvangen werk 15 jaar later opnieuw te bezoeken, toch? Wat was je reactie op het concept van het transformeren van je verhaal in nog een stijl opgelost de tijd die is doorgegeven? Naast die tijdsduur, was het dan gemakkelijker of moeilijker om de roman samen te stellen?
Op een grappige manier geloof ik dat het die ruimte in de tijd was die de compensatie zo aantrekkelijk maakte! Veel van de oude doelrominalisaties, in de jaren zeventig en de jaren tachtig, werden rug aan rug geschreven met de gescripte aflevering. Misschien zie je het verhaal op tv – evenals binnen enkele maanden, daar zou het zijn, in de schappen in de boekhandel! Toen ik in 2005 de Dalek -methode componeerde, was er absoluut helemaal niet aan de overtuigd dat het doelverschil ooit zou worden herrezen – het enige dat we ons destijds zorgen maakten of deze nieuwe revival van de serie zelfs een tv -publiek zou ontdekken!
Dus ik geloofde van alle schrijvers die werden gevraagd om hun afleveringen deze keer rond te brengen, in een methode had ik de eenvoudigste taak. Omdat het veel moeilijker zal zijn om een nieuw standpunt over een verhaal te ontdekken wanneer je het net hebt verteld. Voor mij was dat de ruimte van vijftien jaar als een uitkomst! Artistiek betekende het dat er iets nieuws te doen was – omdat zelfs als ik een slaafse kopie had willen doen van wat op het scherm was getoond, ik niet op afstand exact dezelfde jonge (ER) schrijver ben die ik toen was. Het vereiste dat ik iets nieuws moest doen – omdat er echt geen andere manier was. Evenals het proces was zo leuk – het voelde alsof ik voortdurend in gesprek was met mijn jongere zelf, waarderen van een decennium en een halve afstand van de dingen die leken te werken, en om met hem te kunnen suggereren over iedereen De dingen die nu onhandig of ongemakkelijk of gedateerd voelden.
Ik had de aflevering al jaren niet meer bekeken. Ik geloof dat ik altijd een beetje bang was dat ik het achteraf beschamend zou ontdekken, dat dingen niet waren verdwenen naast je jezelf had laten geloven. Ik vond het echter leuk, wat een opluchting was. Ik vond het echter niet zo leuk dat ik niet was beïnvloed om het een totaal fris te doen – en dat was een nog grotere opluchting, omdat het betekende dat ik er ergens mee naartoe had!
Zijn er aanzienlijke verschillen tussen de boekversie en de tv -aflevering? Zo ja, wat voor soort dingen zijn veranderd of toegevoegd?
Oh, absoluut ton. Ik geloof echt uit pure noodzaak. De tv -aflevering is extreem opgenomen, zowel qua locatie als in termen van tempo. Het is echt een ervaring waar een peperpot sommige personages in echte tijd op een trap achtervolgt! Dat roept ‘roman’ niet – dat lijkt veel meer op een kort verhaal! Ik ging terug naar mijn eerdere concepten van het script om te zien of er iets was dat ik zou kunnen vangen, maar voor het grootste deel waren alle verlaten concepten die ik oorspronkelijk had bedacht, om geweldige redenen verlaten. Er was een specifiek cartoonachtig gevoel voor die eerdere concepten – evenals ik in gedachten houd hoe Russell T Davies, mijn showrunner, me had geadviseerd om te proberen voor meer emotioneel realisme.
Dus met het boek geloofde ik het veel beternullnull